martes, 30 de diciembre de 2008

DISPERSION DE PERSONALIDADE

Cando se cumple un ano da morte de Ramon Fenestra, mais coñecido coma Blitzersnap, artista multimedia, pintor e musico, aproveitamos o aniversario da sua defuncion en extrañas circunstancias non esclarecidas todavia, para tratar de profundar na sua carismatica personalidade a traves dunha serie de entrevistas realizadas a membros da sua familia, amigos e xente do seu entorno.

"Sempre foi un impresentable. Era un neno tremendo, terrible. Non habia forma de controlar o seu caracter. Sempre berrando, rompendo todo, facendo trasnadas. E cando chegou a mozo, xa ve, metido a vividor, a cantamañans...¡Artista dicia que era! Sempre sera o meu fillo, pero agora que esta morto...respiro mellor, non sei se me entende...ehem..." X.R. Fenestra Ramos, pai de Blitzersnap.

"Ai! O meu filliño. Canto o boto de menos...Era tan bo rapaz. Xa de neno era tan boiño, nunca fixo mal ningun. Ate na escola portabase de maravilla...Sempre obediente, sempre ben limpo...Xa ve vostede canto o queria o seu publico. Facia aquelas cousas tan raras nos videos, e cantaba...bueno, tiña unhas letras que non eran moi cristianas, pero tiña a voz dun anxo..." M. Lourido Sanchez, nai de Blitzersnap.

"O meu irman sempre foi moi raro. Podia pasarse horas encerrado na sua habitacion lendo ou escribindo. Sempre tan calado. Nunca o teño mirado con mozas, ate que claro, se fixo famoso, e ainda asi..." M. Fenestra Lourido, irman maior do noso persoaxe.

"Inquieto. Asi lembro o meu irman. Nunca daba parado na casa. Sempre andaba por ahi cos amigos. Andaba sempre metido en extraños proxectos artisticos...como o daquela vez cando entrou vestido de romano na catedral e tratou de levarse o cristo crucificado...Xa lle digo, un tolo inquieto e incontrolable, non respetaba nada, sempre argallando algunha falcatruada." V. Fenestra Lourido, irman menor.

"Eu fun amigo seu dende os dez anos. E fumos inseparables ate que lle chegou a fama. Eu non sei coma fixo, por que sempre o lembro apalairocado, nunca se enteraba de nada. Era bo rapaz, demasiado bo cecais, sen nada de malicia, mesmo aburrido. E que non entendo como chegou a onde chegou. Os seus cadros son malos con ganas, e coma cantante, pois, con esa voz de pito, xa me dira...pero todo e cuestion de gustos..." R. Goumanes, amigo de Blitzersnap.

"Gañoume con esa voz tan sensual e masculina que tiña. Fun a sua moza por uns anos. Era tan creativo, tan vivo, sempre coa mente esperta, sempre activo... O noso foi estupendo, pero coa fama xa sabe...afectoulle dun xeito moi malo...encerrouse en si mesmo e xa non saia mais que os escenarios, ou estaba no seu taller de creacions, ou metido no seu cuarto mirando para o teito, perdida a vista..." S. Lemos, moza do noso protagonista.

"O cabron era insoportable. Maleducado, drogadicto, incivilizado, irresponsable...Pero era un xenio. Tivemos que fichalo, por que tiña algo moi creativo no interior. Evidentemente, despois da terceira paliza que me deu, tiven que cancelar o seu contrato..." W. Maxwell, productor do primeiro disco de Blitzersnap.

"A fama subiuselle a cabeza. Non paraba de andar con mozas. Abandonou a sua creatividade. Mesmo deixou de pintar. Andaba de farra en farra. Non paraba. Eu trataba de calmar a sua ansia tola de festa continua, pero xa non escoitaba a nadie..." B. Etxagui, guitarra da banda de Blitzersnap.

"A fama terminou de desequilibra-lo. Era un tipo tan sensible. Sempre tranquilo, sempre con boas maneiras. Mesmo non se aproveitaba das suas groupies. Nunca o mirabas andar con mulleres. Sempre concentrado a crear cancions ou videos...Cando se fixo famoso, en vez de aproveitar a boa vida, recluiuse nun mutismo total. Daba pena miralo tan lastimeiro..." L. Daguirre, baixista da banda.

"Era un porco, cria que por ser famoso se podia aproveitar das rapazas. Eu mesmo presentei denuncia contra el despois de que tentara abusar de min..." S.M.N. ex-groupie de Blitzersnap.

"Os seus cadros reflexan un alma atormentada, que a traves das suas abstraccions retorcen a creatividade en novas formas, amosandonos modos de sufrimento, cores apagados froito das amarguras do artista, sublimando a esencia dunha personalidade complexa..." D. Fines, critico de arte.

"A sua musica deixanos pasaxes de ledicia e alegria de vivir. Blitzersnap, un artista e un home directo, amable, sinxelo..." T. Bunner, critico de musica.

No hay comentarios:

Publicar un comentario