sábado, 20 de diciembre de 2008

POR FIN

...
- E agora que? Por fin amainaches un pouco, Manuel. Asi e mellor, ves? Agora podemos falar tranquilamente. Sen berros e sen pelexar, coma sempre. ¿Estas mais tranquilo? Ben. Deixame pousar un momento, que eu tamen estou nervioso. ¡Que tension fai uns intres, ostia! Pero ves, agora todo se tranquilizou. Xa podes escoitar o que che queria dicir sen alporizarte e sen malos modos. Asi, pausados e tranquiliños. ¡Que trifulca fai un momento, carallo!. Non era para tanto, ves... Ben, agora que a cousa rebaixou o dramatismo, vouche explicar a miña version, xa veras que o asunto non era para tanto...

Namentres, o burato de bala na cabeza do Manuel non deixaba de botar sangue...

No hay comentarios:

Publicar un comentario